مهران؛ نامی که تعصب و نادانی را به چالش کشید

 

نویسنده مهران آهنگر

من فرزند خانواده‌ای بودم که حتی نام‌هایشان خود قصه‌ای تلخ از تضاد و تناقض‌اند: نَجم و بُشری. «نجم» در زبان عربی به معنای ستاره است؛ نشانه‌ای از نور، روشنی و آسمان. «بُشری» نیز یعنی بشارت، مژده، خبر خوش. هیچ‌یک از این نام‌ها اسلامی نیستند و هیچ بار ایدئولوژیک مذهبی ندارند. برعکس، این نام‌ها حکایت از آرزوهای انسانی، امید و روشنایی می‌کنند. اما در تضادی سهمگین، واقعیت زندگی ما چیزی جز خشونت، سرکوب و تاریکی نبود...

انقلاب فردی در جستجوی معنای زندگی

نویسنده مهران آهنگر

در روزهایی که رفاه و ثبات اقتصادی، مرا از پرسش‌های عمیق بازنمی‌داشت، سوالی بی‌پاسخ همچنان در ذهنم می‌چرخید: چرا در کشوری زندگی می‌کنم که عدالت تنها در سطح شعار‌ها و نمایش‌های پوچ باقی می‌ماند و فساد در عمل ریشه دوانده است؟! چرا تبعیض و انحطاط اخلاقی، بر همه چیز سایه انداخته‌اند؟! چرا من در امنیت و آسایش زندگی می‌کنم، در حالی که مردم سرزمینم تحت ظلم و فساد نفس‌هایشان به شماره افتاده، امیدشان لگدمال شده و بخش بزرگی از جامعه در برابر این فساد و بی‌اخلاقی سکوت کرده‌اند؟!

این سوال‌ها جرقه‌ای در ذهنم روشن کرد که هر روز بیشتر زبانه کشید و تمام وجودم را فرا گرفت. من دیگر نمی‌توانستم نظاره‌گر فساد و تباهی نظام اسلامی باشم.

کارما؛ زنجیری نامرئی برای فریب انسان‌ها

نویسنده مهران آهنگر

ممکن است در فضای مجازی به افرادی بر بخورید که به‌طور مکرر در حساب‌های شبکه‌های اجتماعی‌شان نوشته‌اند: «Believe in karma». همان‌هایی که هرچند وقت یکبار درمورد کسی که حقّ‌شان را خورده می‌نویسند و می‌گویند مطمئن‌اند که کارما روزی همه‌ی این‌ها را به خود طرف بر می‌گرداند.

بله، در این نوشته می‌خواهیم با هم درمورد یکی از بت‌های بی‌خردان عصر اطّلاعات صحبت کنیم. نوادگان آدم‌هایی که در پس هر سکوتشان در برابر یک ظالم می‌گفتند:«واگذارش کردم به خدا»، حالا ناتوانیشان را به جای خدا، به عدالت کیهانی پاس می‌دهند.